تاریخ سفر: بهمن 97
سفر من با آژانس دالاهو بود
ما حدود ساعت 8 شب از تهران حرکت کردیم و صبح به هتل رسیدیم. وارد رستوران شده و بعد از خوردن صبحانه به سمت تنگه مرتضی علی حرکت کردیم. 
صبحانه در رستوران هتل نارنجستان طبس
برای ورود به تنگه مرتضی علی ما از روستای خرو عبور کردیم. بخشی رو از خشکی عبور کردیم و بخشی رو هم در آب که فکر کنم جمعاً حدود 3 ساعت طول کشید. ناهار رو هم همراه خودمون برده بودیم و در کنار طبیعت خوردیم.
اگه به عکسها دقت کنید متوجه میشید که شلوارم خیس شده و زیر پاهام هم آب هست. آبی که در این تنگه جریان داره به دو قسمت آب گرم و آب سرد تقسیم میشه. یعنی مثلا سمت راست جریان آب، سرده و سمت چپ اون گرمه. شما توی آب موقع قدم زدن ماهیهای کوچک رو میتونید ببنید و دو طرفتون هم صخره‌های بلند قرار دارند و آسمون هم که صاف و آبیه.
دیگه چه لذتی بهتر از این. ظاهراً علت نامگذاری تنگه هم به این دلیله که مردم محلی معتقدند فرشتگان حضرت علی (ع) را در آنجا غسل داده‌اند.
تنگه مرتضی علی
یکی از جاذبه‌های دیدنی طبس باغ گلشن هست که درختان نخل و چند پلیکانی که در اون باغ ساکن بودند زیبایی خاصی رو القاء میکردند.
باغ گلشن
یکی دیگه از جاذبه‌ها دره کال جنی بود که ما صبح راه افتادیم و وارد این منطقه شدیم. علت نامگذاریش هم اولاً بخاطر ستون بزرگیه که در دره قرار داره و شبیه دودکشه و چون وهم آلوده اسمش رو دودکش جن گذاشتند.
دوماً در دره حفره‌های زیادی وجود داره که موقع وزش باد، سنگریزه‌ها از بالای حفره شروع به ریزش کرده و ایجاد صدای مخوفی میکنند که مردم این صداها رو به جنها نسبت میدند.
سوماً یک سری از پیروان میترائیسم به دین زرتشت گرایش پیدا میکنند و اونها برای عبادت به این دره پناه میبرند و برای اینکه مورد آزار و اذیت قرار نگیرند شایعه وجود جن در دره رو منتشر میکنند. گذشته از این شایعات، دره بسیار وهم آلود و عظیمه و نحوه ورود به اون هم مشکل. پیشنهاد من اینه که به همراه لیدر محلی به اونجا برید.
زمان سفر ما که تعطیلات 22 بهمن بود، آژانسها و تورهای دیگه هم اومده بودند و منطقه شلوغ بود. شب قبل هم بارون اومده بود و داخل دره آب جمع شده بود و مسیری رو که ما باید وارد میشدیم لغزنده شده بود و لیدر و چند نفر از آقایون در ورود ما به تنگه، کمک میکردند. چند نفر داخل چاله‌های آب افتادند و من هم در یک مسیر لغزنده به زمین خوردم و تا مدتی بدنم درد میکرد. ولی عبور از دره بسیار لذت بخش، سخت و طولانی بود.
کال جنی
بعد از عبور از کال جنی سوار اتوبوس شده و برای خوردن ناهار به روستای ازمیغان رفتیم. خب ناهارمون چی بود؟ چلو گوشت با برنج و دوغ محلی به همراه سبزی خوردن و ترشی و بعد از اون، صرف چای. چیزی که در این روستا به چشم میخوره درختان نخل و شالیزارهای برنجه که به این روستا زیبایی خاصی رو داده.
وقتی در روستا قدم میزدیم جریان آبی رو میدیدیم که در تمامی قسمتها پخش شده بودند و زمینها رو آبیاری میکردند. طبق گفته لیدر محلی در نوروز به دلیل وجود گردشگران و جذابیت بیشتر، مسیر جریان آب رو تغییر میدند. خب طی مسیر در این روستا مشکل بود، چون زیر پاهامون سنگهای بزرگی قرار داشتند که باید از اونها عبور می‌کردیم.
درخشش آفتاب در میان برگهای نخل و انعکاس اون در آب رودخونه‌ای که پر از ماهی بود زیبایی خاصی بوجود آورده بود. 
روستای ازمیغان
موقع برگشت، ما وارد ارگ طبس شدیم که مخروبه بود و من تونستم دو تا عکس بگیرم که در زیر مشاهده میکیند. 
محوطه ارگ طبس و درخت خمیده
یکی دیگه از توقفگاههای ما در مسیر برگشت، کویر زیبایی به نام حلوان بود که هم پوشش گیاهی داشت و هم پوشش جانوری. پوششهای گیاهی شامل بادام کوهی و …. و پوشش جانوری شامل شاهین، عقاب، کرکس و …. بودند که البته ما چیزی ندیدیم. ترکیب آسمون آبی، ارتفاعات و کویر، تابلویی زنده پیش چشمهامون قرار داد که از دیدن اون هرگز سیر نمیشدیم.
کویر حلوان
موقع برگشت به سمت تهران ما در این منطقه توقف داشتیم. یعنی در شرقی ترین بخش استان اصفهان در مسیر طبس – خور چند ضلعیهای نمکی که عکسهاشون رو مشاهده میکنید. دلیل تشکیل چند ضعلیها، تبخیر سطحی آب از سطوح رسی نمکیه که باعث میشه نمکها به صورت کریستال بر روی خاک دیده بشن. برای به دست آوردن کلرید پتاسیم از این سطوح نمکی استفاده میشه. 
چند ضلعیهای نمکی
سوئیتهای هتل نارنجستان طبس
که ما چهار تا خانم بودیم و دو شب اقامت داشتیم
